Vi anbefaler å snu mobilen horisontalt når du leser dette diktet.
eg gjekk på vidaregåande og las dikt skrive
av markus midré, aleksander melli og kjersti bronken senderud
av steinar opstad, øyvind berg og tone hødnebø
av pedro carmona-alvarez, mona høvring og ingvild burkey
av gro dahle, aasne linnestå og hildegunn dale
av 90-talet sin sterke poetiske generasjon
eg las antologien tyven frå brügge
redigert av øyvind berg
utgitt på kolon forlag
det som kanskje før var
norges viktigaste poesiforlag
eg las antologien om og om igjen
kor fleire av desse nemnde poetane
var blant dei utvalde
eg gjekk på vidaregåande og drøymde om å bli poet
aleksander melli var berre 18 år då han debuterte
med en tidlig morgen (1990)
men eg las gagarins øyne (1994)
hans tredje bok på fire år
Et tyvetalls blader skyter opp fra et tre.
Jeg er kommet tusenvis av år for sent
til å finne opp noen varig historie om vinden
men jeg ser for meg en kjempe
som suger luften til seg.
Spytter den ikke ut, la det
være klart – bare sult
kunne skille de rakettene fra treet.
Og ekornet arbeider raskere enn igår
i den første høsten jeg kjemper for å huske
ikkje forstod eg kvifor tittelen
hadde namnet til den første
astronauten som svede oppe i verdsrommet
det var mystisk
poesien framstod som ein gåte
og norske samtidspoetar på 90-talet
svevde på den lyriske stjernehimmelen
for ein ung forfattaraspirant som meg
(For å lese hele teksten, kan du kjøpe Blekk: Poesi i villniset hos Tekstallmenningen her
